నా ఆరు పెట్టెలు

* * * * * * * *

ప్రతి మనిషి జీవితాన్ని మలుపు తిప్పే రోజు ఏదో ఒకటి వుంటుంది. అదే జీవితాన్ని, కుదరకపోతే శరీరాన్ని మలుపులు తిప్పుతుంది. అమెరికా వచ్చినప్పుడు తెచ్చింది రెండు పెట్టెలు. ఇప్పటికీ ఆ రెండు పెట్టెలను నా "రెండు పెట్టెలు" అని అప్పుడప్పుడూ బయటకి తీసి ఊడిపోయిన నట్లు బిగించి, సంక్రాంతి అప్పుడు ఎద్దు కొమ్ములకు రంగులేసినట్టు రంగులేసి ఆరబెట్టి మళ్ళీ ప్లాస్టిక్ సంచుల్లో దూర్చేస్తా. అలా నా రెండు పెట్టెలు కాస్త నా ఆరు పెట్టెలు అనే 'ఓ రోజు' వస్తుందని అనుకోలేదు. అలా 'ఓ రోజు' రావడానికి స్పూర్తి నిచ్చిన చాలా 'ఓ రోజ'లు లో ఒక రోజు.

ప్రపంచమంతా(అమెరికా లో తెలుగోళ్ళు) ఒబామాలో చిరంజీవిని చూసుకుంటున్న రోజులవి. అంధ్రాలో(అమెరికా వెళ్ళాలనుకుంటున్న తెలుగోళ్ళు) అంతా చిరంజీవిలో ఒబామాను చూసుకుంటున్న రోజులు.




వేస్తే ....

ఏడున్నర కోట్ల తెలుగు జీ(వచ్చ)వాలకు ఇంకోటి కలిపి తలకు హెల్మెట్ లేకుండా జెమినీ "జాణవులే నెరజాణవులే" చూస్తున్నా. టి.వి చూడకుండా అన్నమన్నా తినాలి లేదా అన్నం తినకుండా టి.వి. అన్నా చూడాలి. టి.వి. చూస్తూ ప్లేటు వైపు చూడకుండా అన్నాన్ని ముక్కు మీదకు, మీసాలమీదకు ట్రాన్‌స్ఫర్ అవకుండా నేరుగా నోట్లో లోడ్ చేసే కళను జెమిని సీరియల్స్ చూసే నేర్చుకున్నా. మా ఆవిడ చేసిన చింతాకు పులగూర తింటూ "నువ్వు చేసిన చింత చిగురు కొంచెం ముదురోయ్ " అన్నానో లేదో తెర మీద దేశ ముదురు అడ్వర్టైజ్మెంట్.

అల్లు అర్జున్ చాలా బీదబ్బాయి.

పాపం..ఒంటి మీద చొక్కా లేదు. పాంటు కూడా శ్రీ420 లో రాజ్ కపూర్ వాడిన పాంటు.

తలకు తైలం లేదు.

రాసుకోవాల్సిన నూనె వొంటికి రాసుకొని వాతమొచ్చినోడిలా తల అటు వైపెక్కడో పెట్టాడు. కెమరా రెండు మూడు సార్లు పొట్టలోకి, జబ్బల్లోకి వెళ్ళొచ్చిన తరువాత అర్థమయింది రెండు సార్లు మిస్టర్ యూనివర్స్ అయిన ప్రేమ్‌ చంద్ డోగ్రా లా తయారయ్యాడని.

అది చూసి పెద్ద బుడ్డోడు "నాన్నా! పాపం అంకుల్ కి నూనె రాసుకోడానికి చేతులు అందక ఒంటికి రాసుకున్నట్టున్నాడు. బాడీ అంతా బంక మన్ను పూసిన మర్రి చెట్టయిపోయింది..యాక్ " అన్నాడు.
"చా. అది కాదురా ఒళ్ళు అలా పురులు తిరిగితే పురుల వీరుడు అని పిలుస్తారు.వాటిని చూపిస్తే కురులున్న సొగసరి అమ్మాయిలు కళ్ళు తిరిగి వెంట పడతారు. దాన్నే ఆరు పెట్టెలు అంటారు. నువ్వు బాగా తింటే అలా ఒళ్ళు పెంచొచ్చు. అప్పుడు 'హీ బాయ్' అని అందరూ నీ చుట్టూ తిరుగుతారు. గాబ్రియేలాకి నువ్వు చాక్లెట్ ఇస్తే డేవిడ్ గాడికి హ్యాప్పీ వాలెంటైన్‌ డే చెప్పింది కదా. అలా కాకుండా డేవిడ్ గాడు చాక్ లెట్ ఇస్తే తెచ్చి నీకు ఇస్తుంది." అన్నా.

వాడు కళ్ళు స్కైల్యాబంత చేసుకోని "అలా అవాలంటే ఏమేమి తినాలి?"
"గుమ్మడి కాయలు, కాకరకాయలు, వేప కాయలు, కుంకుడు కాయలు,శీకాయలు ...."

"సరే. తింటా కానీ అన్ని కూరగాయలు కొంటానికి నీ దగ్గర డబ్బుల్లేవన్నావ్ కదా.అన్ని కొనాలంటే రాత్రిళ్ళు మెక్ డోనాల్డ్స్ లో పనిచెయ్యాలన్నావు కదా. తాత ఇచ్చిన డబ్బుల్తో ఇవన్నీ కొని నువ్వెప్పుడైనా ఈ ఆరు పెట్టెలు తయారు చేశావా?" అన్నాడు.

అప్పుడే ఉదయభాను "జాణవులే నెరజాణవులే" అనగానే గొంతునొక్కేసా.

ఫ్ల్యాషు బ్యాకులో కెళ్ళి పోదామని గొంతు సవరించుకున్నా.

మా ఆవిడ."అయ్యో నేను బట్టలు మడత పెట్టడం మరిచి పోయా. మిద్దె పైకెళ్ళి అక్కడే టి.వి. చూస్తూ మడత పెట్టుకుంటా" అని వెళ్ళి పోయింది.

చిన్న బుడ్డోడు చాలా 'ఖండ' ముదురు. "అమ్మోయ్! నేనూ పైకొత్తా...బత్తలు మలత బెత్తా.." అని మెట్లు ఎక్కకుండా ఎగిరి వెళ్ళి పోయాడు.

మిద్దె పైన:

"ఎందుకురా వచ్చేశావు.నాన్న ఏదో చెబుతున్నాడుగా"
"అమ్మో నా వల్ల కాదే!. నా బుజ్జి సళీళాన్ని నాన ఫ్ల్యాషు 'బాకుల్తో' చంపేత్తాలు"

"మా నాయినే నీకు రెండేళ్ళకే ఇన్ని తెలివి తేటలు వచ్చేశాయిరా.నాకు చూడు ఇన్నేళ్ళొచ్చినా బల్బు వెలగదు."

మిద్దె కింద:

అడిగిన పెద్ద బుడ్డోడిని వళ్ళోకి తీసుకుని.

"నన్ను కాలేజీ రోజుల్లో సిల్వస్టర్ స్టాలిన్ అనే వాళ్ళు నాకున్న ఆరు పెట్టెలు చూసి."
"అవును, నువ్వు అప్పుడు రోజూ లీటరు పచ్చి పాలు తాగి, రెండు గుడ్లు తిని తిఫిన్ చేసే వాడివి."

"అరే భలే కనిపెట్టేశావే నీకు భలే జ్ఞాపక శక్తి వుందే.."
"అవును మరీ! నేను అమ్మ బొజ్జలో వున్నప్పుడు కూడా ఈ కథలే చెప్పేవాడివి..పాపం అమ్మ..."

"పాపం అమ్మ కాదు. అలా కండలు పెంచక పోవడం పాపం. నువ్వు సిల్వెస్టర్ స్టాలిన్ సినిమాలు చూశావు కదా"
"ఎవరు?"

"అదే రా. ర్యాంబో, ఫస్ట్ బ్లడ్ సినిమాలు."
"నేను చూళ్ళేదు."

"మొన్న టి.వి. లో వచ్చింది కదా టాంగో అండ్ క్యాష్ అందులో వున్నాడు కదా'
"ఓ దట్ ఓల్డ్ మ్యాన్?"

ఓల్డ్ మ్యాన్?.... పీకేసిన ఫ్యూజులకు కొత్త రాగి వైరు తిరిగి పెట్టి.

"ఇప్పుడు ఓల్డు కానీ అప్పుడు చాలా యంగ్ రా. ఆ బాణాలు..అవీ.. భుజమ్మీద పెట్టుకొని..నన్‌ చాకు గాల్లో తిప్పుతుంటే...నా సామి రంగా.."
"నాన్నా నువ్వు అలా నన్‌చాకు తో ఎవరినన్నా కొట్టావా?

"ఆ కొట్టాను?
"ఏమైంది."

"పగిలింది"
"అంటే అశోక్ సినిమాలో ఎన్టీఆర్ కొట్టినట్లు ఎవరి నెత్తి మీద నైనా కొట్టి బద్దలు చేశావా?"

"బద్దలైంది బుర్ర కాదు. నూనె సీసా. రూములో పెరుగు కోసం పెట్టుకున్న పాలు ఓ పిల్లొచ్చి తాగేస్తుండేది. ఓ రోజు రెడ్ హ్యాండెడ్ గా పట్టుబడి పోయింది. దాని సంగతి చాడాలని నన్ చాక్ దానిమీద ప్రయోగించా. అది దానికి తగలకుండా నూనె సీసా కి తగిలి పగిలింది. మూడు స్పూన్ల నూనె వేస్టవడానికి నేనే కారణమని నా చేత మూడు లీటర్ల నూనె కొనిపించారు.నా రూమ్మేట్ దొంగ నాయాళ్ళు."
"బాగా శాస్తి జరిగింది. నేను ఎక్స్ బాక్సడిగితే నింటెండో కొనిస్తావా?..."

"సిక్సు ప్యాక్ గురించి మాట్లాడుతుంటే ఎక్సు బాక్సంటావేంది రా.."
"అల్పుడెపుడు బలుకు నాడంబరముగాను పద్యం మొన్న క్లాసులో చెప్పావు గదా అది నేర్చుకోవాలి.నే వెళతా.."

ఛా... ఇంతున్న ఈ బుడ్డోడే సెటైరెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు. ఇక తప్పదు సమయం వచ్చేసింది...వచ్చేసింది..

అప్పుడే ఎవరూ ఊహించనిది జరిగిపోయింది.

ప్రపంచంలోని యురేనియం...థోరియం...ప్లూటోనియం...ఇండాలియం అన్నీ ఒక్క చోట కలిశాయి........
ఎలక్ట్రాన్లు...న్యూట్రాన్లు...ప్రోటాన్లు...పవన్‌ కళ్యాన్లు...అన్నీ ఒక్క సారిగా ఒక దానికొకదానికి గుద్దుకున్నాయి.
ఆల్ఫా రేస్...బీటా రేస్...గామా రేస్...ఒబామా రేస్...అన్నీ ఒక్కసారిగా ఉద్భవించాయి.............

అంతా గాఢాంధకారం.....అంత లో ఓ చిన్న వెలుగు. ఆ వెలుగు వెళ్ళాల్సిన చోటుకు వెళ్ళి పోయింది.
మళ్ళీ అంధకారం........అక్కడ ఎవరెడే బ్యాటరీ లైటేస్తే...

రేలంగి ముందు మాట తో మొదలై రమణా రెడ్డి రాసిన "కండలు పెంచడం ఎలా?" అన్న పుస్తకం చదువుతూ నేను.
పక్కన ఇంకా "బండ లాంటి కండలేలా పెంచాలి","పురులు తిరిగే కండల కోసం", "దేహ దారుఢ్య వడ్డన", "కండ కండ మధ్య గుండె", "బై బై బక్క బర్రెలు..", " సిరులొలికించే పురులకోసం" లాంటి పుస్తకాలెన్నో....

* * * * * * * *

భారతీయుడన్న వాడెవడైనా సరే కండలు పెంచాలంటే ముందు వాడాల్సింది జీవన్ టోన్. భారతీయురాలెవ్వరైనా సరే అందంగా కనపడాలి అంటే లక్సు సోపు వాడాల్సిందే. జీవన్ టోన్ గుర్తుకు రాకపోతే వాడు మొగాడే కాదు. గుర్తుకు రావడం ఆలస్యం ఈ ఎకానమీలో మంచి డిస్కౌంటుకు నూరు డబ్బాలు కొనేసి నా మనవళ్ళకు కూడా కొని దాచి పెడదామని నంబరు సంపాదించి వాళ్ళకు ఫోన్ చేశా.

"హలో జీవన్ టోన్ ఆఫీసా?"
"అవున్రా...చెప్పు ఏం కావాలి"

చా.. ఇంత బతుకు బతికి వీడెవడో సన్నాసి గాడి దగ్గిర మాటలనిపించుకోవాలా. బాగా కండలు పెంచిన తరువాత వీడి దగ్గరి కెళ్ళి వుతికి పారెయ్యాలి అని నిర్ణయించుకొని ఫోను పెట్టేశా. భారత్ లో ఆడవాళ్ళకు కాస్తో కూస్తో విలువిస్తూ గిఫ్టులు కూడా కొనిపెడితున్నారు గదా ఎలాగైనా గొంతు మార్చి మాట్లాడదాం అని అద్దం ముందుకెళ్ళి నిలుచున్నా. ఏది చేసినా నిష్టగా ఇన్వాల్వ్ అయి చెయ్యమని మా బాస్ బురఖేష్ చెప్పాడు. ఆందుకనే అద్దం ముందు నిలబడి బొట్టు పెట్టుకొని బుగ్గల మీద నొక్కుని జగదేవక వీరుడు అతిలోక సుందరి సినిమాలో శ్రీదేవి లా కాళ్ళు మిటకరిస్తూ "మానవా...వామ హస్తాన్నీయవా.." అనే డైలాగు భారీగా ప్రాక్టీసు చేసి కాన్ఫిడెన్సు వచ్చాకా ఫోను తీసుకుని మళ్ళీ జీవన్ టోన్ ఆఫీసుకు ఫోను చేశా.

"మానవా... " నాలుక్కరుచుకుని. కాలి బొటన వేలితో గుండ్రాలు వేస్తూ శ్రావ్యంగా .."హలో..జీవన్ టోన్ ఆఫీసాండీ.."
"అవునుమ్మె... సోది లేకుందా విషయం చెప్పుమ్మే.."

హా.. హృదయ కవాటాన్ని తెరిచి సిరల్ల్లో ఎక్కడో దూది మొనతో సుర సుర పొడిచినట్లయింది.(దూది మొనే అచ్చు తప్పు కాదు). ఒకానొక జనవరి ఒకటిన స్వర్ణ ముఖి నది నీళ్ళలో ఉత్కంఠగా జరుగుతున్న 'ఆల్ ఆంధ్రా పెంకుల బంపుల చాంపియన్‌' పోటీలో ఎక్కువ బంపులు వీరుడిగా అవార్డు వచ్చే టైములో నా కాన్‌సంట్రేషన్‌ దెబ్బతియ్యటానికి న్యూట్రిన్ చాకలెట్ చేతిలో పెట్టి న్యూ ఇయర్ విషస్ బదులు 'ఐ లవ్ యూ' అని లటాషా చెప్పినప్పుడు కూడా బాధపడలేదు. (మా ఆవిడ చూస్తుందేమోనని లటాషా అని పేరు మార్చడమైనది. అసలు పేరు నీరోషా. ఇంకో విషయం. అందమైన ఆడవాళ్ళు బ్రాకట్లలలో వున్నది చదవరు. ఏవరైనా చదివేసి అందమైన వాళ్ళు కాదని ఫీలయితే నాది బాధ్యత కాదు). సరే గుండెను టెర్రరిస్టు చేసుకొని మళ్ళీ డయల్ చేసి ఇంగ్లీషులో అమెరికను యాక్సెంట్ లో మాట్లాడా.

"హె...వాస్సప్..డ్యూడ్.. ఈజ్ దిస్ జీవ టో..?"
"ఒరేయ్ విహారిగా ఫోను పెట్టరా. ముందు కాలర్ ఐడీలో పేరు రాకుండా ఎలా చెయ్యలో తెలుకోరా"

గుడ్ల నుండి ఉబికి వస్తున్న నీళ్ళను గ్లాసులో పోసుకొని ఎర్ర మార్కర్ తీసుకొని గ్లాసు మీద 'ఆనంద భాష్పాలు' అని రాశా. అయిపోయింది అంతా అయిపోయింది అమెరికా ఫుట్ బాల్ ఆట రాకపోయినా అమెరికన్ తెలివితేటలొచ్చేశాయి. ఇక సిటిజెన్‌షిప్ తీసుకోవాల్సిన తరుణమిదే.

లిస్టులో నుండి జీవన్‌ టోన్ పేరు కొట్టేసి తరువాతి నంబరుకు ఫోను చేశా మామూలుగానే.

"హలో డాబర్ వారి చ్యవన్ ప్రాశాండి?"
"అవునండీ షుబోదయం షుష్వాగతం... మీక్ ఏం కావాలి"

"మాకు ఉదయమని మీకెలా తె్లుసు?"
"మాద్ నడుము సమయం. మీద్ కొండ సమయం. అదే మాద్ సెంట్రల్ టై జోన్."

"నేను ఫోను చేసింది ఇండియాకు కదా. అక్కడ నడుము సమయం అదే సెంట్రల్ టై జోన్ ఎక్కడుంది?.ఇప్పుడు ఉదర సమయం, పాద సమయం అని టైమ్‌ జోన్లు పెట్టేరా?"
"ఓహ్ మీర్ వార్తల్ సరిగ్గా సదువుతున్నటు లేదు. ఇప్పుడు ఇండియెన్‌ ప్రాడక్టు కస్టమర్ సపోర్టు, సేల్స్ అణ్ణీ అమెరికా నుండే. ఇక్కడే చీప్ గా దొరుకుతున్నారు."

"అంటే.."
"ఇన్ సోర్సింగ్"

"మీకు జీతం కింద డబ్బులు బాగా వస్తున్నాయన్న మాట."
"నెలకు ముప్పై బాక్సులు చ్యవన్‌ ప్రాశ ఇస్తారు..వాటిని ఇక్కడ అమెరికాలో మీలాంటోళ్ళకు బ్లాక్ లో అమ్ముకొని డబ్బులు చేసుకుంటున్నాం"

"అయితే చ్వవన్‌ ప్రాశ్ నాకొద్దు."
"సార్..సార్.."

ఫోన్ పెట్టేశా.

లిస్టులో మూడో పేరు వీకో వజ్ర దేహ కు ఫోను చెయ్యకుండానే పేరు కొట్టేశా ఎలాగైనా ప్రకృతి వైద్యం తో సొంతంగానే కండలు పెంచాలని నిర్ణయానికొచ్చి కళ్ళు మూసుకున్నా. మూడు 'సుత్తి'లు గాల్లో ఎగురుకుంటూ వచ్చి నా బుర్రకాయ్ మీద మూడు దెబ్బలు వేసాయి. మూడు పేర్లు గుర్తుకు వచ్చాయి. మొదటి దెబ్బకు మంతెన సత్యనారాయణ రాజు గుర్తుకొచ్చాడు. రెండో దెబ్బ.. మూడో దెబ్బ.. మొదటి దానికి డూప్ లు.

* * * * * * * *

వున్నట్టుండి సత్యనారాయణ రాజు గారి పుస్తకాలు, వీడియోలు దొరకవు కదా. అందుకనే సతీమణి నడిగా "నేను కాలేజీలో వున్నప్పటి లాగా ఆరు పెట్టెలు పెంచాలనుకుంటున్నాను. షారూఖ్ ఖాన్, అమీర్ ఖాన్ల లాగా స్టెరాయిడ్లు వాడకుండా ప్రకృతి వైద్యం తో పెంచాలనుకుంటున్నా. దానికి నీ సహకారం కావాలి" అని అడిగా.
"దానికేం భాగ్యం తప్పకుండా" అని టి.వి. రీమోట్ చేతికిచ్చి "నా సహకారాన్నందిచేశా. ఇక నన్నేమీ అడక్కండి."

"అలాగంటే ఎలా చెప్పు.?"
"అదే మరి ఒళ్ళు మండుద్ది. రీమోట్ ఇచ్చింది డి.వి.ఆర్.(డిజిటల్ వీడియో రికార్డర్) లో రికార్డయిన మంతెన సత్యనారాయణ 'మీ ఆరోగ్యం మీ చేతిలో' ప్రోగ్రాం చూసుకోమని"

తప్పు లెప్పుడైనా చెయ్యొచ్చు. సతీమణి దగ్గర, ప్రియురాలి దగ్గర చెయ్యకూడదు. చేసినా చేసినట్టు కనిపించకూడదు. లేకపోతే ఋతురాగాలు ముదిరి రాధ మధు అయినట్టు విషయం చాలా దూరం పోతుంది. ఇది మా బాస్ బురఖేష్ చెప్పిన ఫిలాసఫీ.

"థ్యాంక్యూ సో మచ్. యువ్ ఆర్ సో ఆసం" అని చెప్పా. ఏదన్నా అర్థం కాకపోతే 'ఆసం' అనే పదాన్ని ఎప్పుడన్నా వాడచ్చు. పేకాటలో జోకర్ లాంటి ఈ పదం ఎప్పుడూ మరిచి పోకూడదని మా బాస్..(ఇప్పటికే మా బాస్ పేరు అర్థమయిపోయుండాలి..)చెప్పాడు.

ఇలాంటి మరి కొన్ని పదాలు...మారెప్ప, ఒక్క మగాడు.

* * * * * * * *

రెండు రోజులు ఆఫీసుకు లీవు పెట్టి తలుపుకు గడియ పెట్టి పక్కన పెన్నూ పేపరూ పెట్టుకొని మంతెన సత్యనారాయణ వీడియోలన్నీ చూసేసి ముఖ్యమైన పాయింట్లన్నీ పేపర్ లో నోట్ చేసుకోని తెలుగోళ్ళు పెట్టిన ఇండియన్‌ స్టోర్సు కెళ్ళి లిస్టు చూపించి అవున్నాయేమో చెప్పమని అడిగా. అది చూసిన ఆయన బాత్రూములో కెళ్ళాడు.ఏదో సౌండొస్తోంది కానీ ఏమీ వినపడలేదు. అయిదు నిమిషాల తరువాత బయటకు వచ్చాడు.

తరువాత లిస్టు చూసి "మా దగ్గర లేవు సార్" అన్నాడు. ఈ సారి రెండో లిస్టు చూపించా.. దాన్ని పట్టుకోని మళ్ళీ బాత్రూములో కెళ్ళి పోయాడు. డౌటొచ్చి దగ్గర కెళ్ళా. తలుపులేసుకొని తనలో తనే నవ్వుకుంటున్నాడు. కాసేపటికి బయటికొచ్చాడు. నేను పరుగెత్తుకొని కౌంటర్ దగ్గరరకెళ్ళా.

"ఈ లిస్టులోవి ఇక్కడ దొరకవు సార్."
"సరే ఈ లిస్టు చూడండి.."

అది కూడా పట్టుకొని పరిగెత్తుకుంటూ బాత్రూములో కెళ్ళి పోయాడు. ఇదేదో వ్యవహారం చూద్దామని బాత్రూమ్‌ కిటికీ దగ్గరకెళ్ళి లోపలకు చూశా..

నేనిచ్చిన లిస్టు చూసి "వార్నీ వీడికెవరిచ్చారా వీసా?.. గుల్ మొహర్ బెరడు..హా..హ్హ ..బోగన్‌ విల్లియా కాండము.....అబ్బో..అబ్బో.. " అని కింద పడి దొర్లుతున్నాడు.."వేప గింజల గుజ్జు.. వెలక్కాయ వెలుపలి పొట్టు...బ్లాక్ అండ్ వైట్ పచ్చి గడ్డి...." అని పొట్ట పట్టుకొని నొప్పి తగ్గాక బయటికి వచ్చాడు.

"ఇవి కూడా మా దగ్గర లేవు సార్.." అని కస్టమర్ ఎక్కడ రాకుండా పోతాడో అని బయటకు నవ్వకుండా నవ్వును ఆపుతున్నాడు.
అప్పటికప్పుడు స్టెరాయిడ్సు తీసుకొని కండలు పెంచి గాడ్జిల్లా కారు ని తిప్పినట్లు వాడిని గాల్లో గిర గిరా తిప్పి బయటకు విసిరి వేయాలనిపించింది.

ఇంకో లిస్టు ఇచ్చి "ఇవున్నాయమో చూడండి"
లిస్టు చూడకుండా బాత్రూమ్‌ వైపు వెళ్ళబోతుంటే కాలర్ పట్టుకొని ఆపి. "దీనికి బాత్రూములో కెళ్ళక్కర లేదు.ఇది మా ఆవిడిచ్చింది."

అప్పుడు లిస్టు చూసి "ఓహ్.. అప్పడాలు, బిర్యానీ మషాలాలా?..ఇదిగో ఇక్కడున్నాయి." చూపించాడు.
అన్నీ తీసుకోని డబ్బు కట్టేసి రాబోతుంటే..

"సార్.. మీరు మొదటిచ్చిన మూడు లిస్టులు ఎక్కడినుండి తెచ్చారో తెలుసుకోవాలని కుతూహలంగా వుంది సార్. కాస్త చెబుతారా?"
"మీకు మా టి.వి. వస్తుందా?"

"లేదు సార్."
" అయితే ఈ లింకుకెళ్ళి డిష్షు పెట్టుకోని మా టి.వి. తీసుకో...వస్తా.."

ఈ మంతెన తో పెట్టుకుంటే మన వంతెన విరిగి పోతుందని ఆ లిస్టు అక్కడే చించేసి రెడీమేడ్ గా ఏవన్నా దొరుకుతాయేమో కనుక్కుందామని అమీర్ ఖాన్‌ కి ఫోను చేశా..

"హలో అమీర్ ఖానా?"
"నో గజిని.."

"యా..ఐ నో గజిని. అమీర్ ఖాన్‌ హైనా?"
".. నామ్‌ గజిని."

"రామ్‌ నామ్‌ సత్య్ హై...అమీర్ ఖాన్‌ హే..?"
"హమ్‌ గజని హై.."

"నయ్ ..రామ్‌ నామ్‌ సత్య్ హై.."
"గజని హై.."

"ఓకే.... ఆప్కో బ్లాగ్ హే.."
"హై.. షారూఖ్ ఖాన్‌ కుత్తే బీ హై.."

"అమీర్ ఖాన్‌ హై..?"
"నో గజిని.."

"యువ్ గజని. ఐ యాం రజని. ఏక్ బార్ బోల్ తో సౌ బార్ బోల్ నట్లే. కీప్ ద ఫోన్‌ డౌన్‌ " అని వేలును గాల్లో పెట్టి నేను గిర గిర తిరిగా. ఫోను కింద పడి పగిలింది.మా ఆవిడకు తెలియకుండా కొత్త ఫోను తీసుకొచ్చి పెట్టేశా.

అన్ని తీరాలను దరిచేర్చే గూగులమ్మ కు మొర పెట్టుకుంటే బాడీబిల్డింగ్ డాట్ కామ్‌ లింకిచ్చింది. అక్కడికెళ్ళి కండరాల శక్తికి మూడు బాక్సులు, నరాల శక్తి మూడు బాక్సులు, గోళ్ళ శక్తికి 11 బాక్సులు, వెంట్రుకల శక్తికి 147 బాక్సులు ఆర్డర్ చేశా. అన్ని పెట్టెల తో పాటు సాక్షి న్యూస్ పేపర్ పరిచినంత వైశాల్యంతో ఒక పెద్ద పుస్తకం కూడా వచ్చింది. అందులోని ఫోటోలలో సొట్టలున్న ప్రతి బాడీ బిల్డర్ మీద చేతులేసుకొని సొట్టలు పోతూ ఒక అందమైన అమ్మాయి వుంది. ఆ బొమ్మ కింద చిన్న అక్షరాలతో : పెళ్ళి కాని వారికి మాత్రమే. పెళ్ళయిన వాళ్ళకు దీని ప్రతులు పంపబడవు. వారికి ఒక వేళ అలా వచ్చినట్లతే వెనక్కి తిరిగి పంపండి అని. నేను తిరిగి పంపలేదు.

ఆ పుస్తకం లో వాళ్ళు పంపిన మందులతో పాటు వాళ్ళు చెప్పినట్లు శరీర వ్యాయామం చెయ్యాలిట. లేక పోతే మందులు పనిచెయ్యవు అని చెప్పారు. సరే అని రెక్ సెంటర్ కు(జిమ్ము) వెళ్ళాలని తీర్మానించా.

రెక్ సెంటర్ అంటే రిక్రియేషన్ సెంటర్. దీన్లో ఈత కొట్టుకోవడం, వాత పెట్టుకోడం, కాళ్ళు విరగ్గొట్టుకోడం (టెన్నిస్ ఆడి)లాంటి సదుపాయాలన్నీ వుంటాయి. కాక పోతే కొన్ని ఫీజులు కూడా వుంటాయి. ఇల్లు కొన్నప్పుడు బడితె పూజ అయిపోయిందనుకుంటే నెలకో సారి గోడ కుర్చీ వేయించే పనిష్మెంట్లే ఈ రెక్ సెంటర్ ఫీజులు. ఇక్కడికి వెళ్ళినా వెళ్ళక పోయినా నెలకు యభయ్యో వందో చదివించుకోవాలి.

* * * * * * * *

జిమ్ము కెళ్ళాలంటే కొన్ని గెటప్పులుంటాయి. అవి లేకుండా వెళితే ఎడారిలో ఎస్కిమోను చూసినట్లు చూస్తారు. నైకీ షాపు కెళ్ళి షూసు, రీబాక్ కు వెళ్ళి రీబాక్ అనే పెద్ద లోగో అన్ని వైపుల నుడి కనిపించేలా వున్న జాగింగ్ పాంటు, మ్యాచింగు చొక్కా, ఆదిదాస్ కెళ్ళి రిస్టు బ్యాండు, ఆపిల్ స్టోరు కెళ్ళి ఐపాడు కొనుక్కొని జిమ్ముకెళ్ళా. ఇవేవీ లేకుండా జిమ్ము కెళితే వాడు జిమ్మరే కాదు.

ఐపాడ్ లో "అయ్యో పాడూ..నువ్వు నాకు తోడా..చీ పాడు.." అనే పాటకు అనుగుణంగా వీపు మీద గోక్కుంటూ డ్యాన్సు చేసుకుంటూ లోపలికి అడుగు పెట్టా. లోపల ఇసుక వేస్తే రాలనంత జనం. మా బుడ్డోళ్ళకు ఈత నేర్పేటప్పుడెప్పుడూ అంత జనం చూళ్ళేదు.

ఎక్కడ చూసినా ఏతాము తొక్కే వాళ్ళు (స్టెప్స్), కపిల తోలే వాళ్ళు (తాడు తో బరువులు లాగే వాళ్ళు),దొంగ కోళ్ళు పట్టే వాళ్ళు (పెద్ద బాలును పొట్ట కింద పెట్టుకొని అటూ ఇటూ ఊగే వాళ్ళు) కనిపించారు.

అమెరికాలో అవ్యయాలు బాగా వాడాలి. (ఓయీ...ఓరీ...ఓసీ...ఒసేయ్ లటాషా లాంటివన్నీ అవ్యయాలు అని పిలవబడతాయి.). అవకాశాలు మిథ్య అని తెలిసి ఈ మధ్యనే అమెరికా వచ్చిన వాళ్ళెవరైనా వుంటే వాళ్ళు తప్పకుండా నేర్చుకోవాల్సినవి. ఆఫీసులో ఎవడైనా మౌసు తో గానీ మానిటర్ తో గానీ నెత్తిన బాదితే వెంటనే "ఒరేయ్ నీ యామ్మ..." అని బూతులంకించుకోకూడదు.
"వావ్..ఊ.. యువ్ హ్యావ్ అల్మొస్ట్ కిల్డ్ మీ మ్యాన్." అని అనాలి. అప్పుడే అమెరికన్లతో కలిసిపోయినట్టు. లేకపోతే గ్రీను కార్డు రాదు.

రెక్ సెంటర్ లోపలికెళ్ళగానే ..
"వావ్. వాటే క్రౌడ్ మ్యాన్ .." అని నేను ఓ నోరేశా పక్కన భారీ కాయంతో అపసోపాలు పడుతున్న కల్పనా రాయ్ లా వున్న ఒకావిడతో
"ఊ.. వాట్ ద హెక్...ఐ నోటీస్డ్. ఐ కేం లాస్ట్ వీక్ టూ. టు డేస్ క్రౌడ్ ఈజ్ అమేజింగ్."

"వావ్.. సో మెనీ న్యూ ఇయర్ రెసొల్యూషన్స్ ఐ థింక్..దట్స్ వండర్ఫుల్..థిస్ ఈజ్ వండర్ఫుల్. యువర్ అబ్సర్వేషన్ ఈజ్ వండర్ఫుల్... యువ్ ఆర్ ఆసం.." అంతలో అమ్మాయి మహేష్ బాబు లా వున్న బాయ్ ఫ్రెండు దగ్గరకు వెళ్ళిపోయింది.

జిమ్ములో కోడి రామ్మూర్తి లు వున్న చోటుకు వెళ్ళి డంబెల్స్ ఎత్తడం మొదలు పెట్టా. ఎన్ని ఎత్తానో, ఎన్ని సార్లు ఎత్తానో గుర్తులేదు. భారత్ లో నేను వెళ్ళిన హనుమాన్‌ వ్యాయామ శాలను, నేను వాడిను బుల్ వర్కర్ ను గుర్తుకు తెచ్చుకొని అక్కడ వున్న అన్ని బరువులు(1267 గ్రాములు) ఎత్తేశా. అలా క్రమం తప్పకుండా రోజుకో గ్రాము ఎక్కువ ఎత్తుతూ కండలు పెంచడం మొదలు పెట్టా. (విజిట్ కు విజిట్ కు మధ్య సంవత్సరం విరామ మిచ్చే అవకాశమున్నా పది రోజులు మాత్రమే విరామ మిస్తూ)

* * * * * * * *

కండెలా పెరిగాయో అందరికీ చూపించక పోతే కండల జన్మ వృధా అయిపోతుంది. ప్రజలకు చూపించడానికి, వార్నర్ బ్రదర్సు, బర్నర్ అరవిందూ నాకు తెలీరు. కనీసం ఆఫీసులో చూపించచ్చు కదా అని ఘర్షణ సినిమాలో వెంకటేష్ వేసుకున్నట్లు పొట్టి చొక్కా వేసుకొని ఆఫీసుకెళ్ళా. ఫ్రంటు డెస్కు దగ్గరున్న సోఫియా చూసి ఏదైనా కాంప్లిమెంట్ ఇస్తుందేమోనని బ్యాడ్జి కోసం వెతుకుతున్నట్లు జేబులో చెయ్యి పెట్టి వెతుకుతూ నిలబడ్డా. నా వెనకల వచ్చిన రమణా రెడ్డి కి హాయ్ చెప్పింది కాని నాకు చెప్పలేదు. సరేలే చూళ్ళేదు కాబోలు అనుకుని నా డెస్కు దగ్గర్కు వెళ్ళా. కాసేపు పని చేసి పనుంటే పక్క డెస్కు భటాష దగ్గరకు వెళ్ళా(పేరు మార్చడమైంది. అసలు పేరు బీరోషా. బీరోషా అంటే బీరు ప్లస్ షా కాదు. రణబీర్ వంశానికి చెందినది కాబట్టి బీరోషా అని పేరు పెట్టుకుంది).

"ఏమిటి మీ ఆవిడకు చొక్కా గుండీలు కుట్టడం రాదా?"
అప్పుడు గుర్తొచ్చింది కండలు కనిపించాలని నేను గుండీలు పెట్టుకోలేదని.

"ఓహ్ సారీ.." అని డెస్కు దగ్గరకొచ్చేశా.

భటాషాది చాదస్తపు కుటుంబం. ఇంట్లో మొగుడి చొక్కా గుండీలు తనే కుడుతుంది, వంట తనే చేస్తుంది. మొగుడి తల దువ్వుతుంది. పిల్లలను తనే స్కూల్లో వదిలి వస్తుంది.ఇడ్లీ పిండి తనే రుబ్బుకుంటుంది. ఈవిడని అందుకే దేశీ ఆడవాళ్ళు దూరంగా పెడతారు తమ మొగుళ్ళు ఎక్కడ పాడయిపోతారో అని.

అందుకనే ఆవిడను ఏ ఫంక్షన్లకు పిలవరు. ఊళ్ళో వున్న గూగుల్ గ్రూపుల పేర్లన్నీ నాన్-భటాష లలిత సహస్ర నామ గ్రూపు, నాన్-భటాషా సాయి బాబా గ్రూపు, నాన్-భటాషా కొత్త దేవుడి గ్రూపు, నాన్-భటాషా పాత దేవుడి గ్రూపుఅని వుంటాయి.

మా టీములో నన్నెవరూ గుర్తించడం లేదని కేఫిటేరియా కెళ్ళా. అక్కడ అన్నము వేడి చేసుకోవాలంటే పెద్ద లైను వుంది. వెళ్ళి లైనులో నిలబడ్డా. తెలిసిన వాళ్ళు కూడా హాయ్ అన్నారు కానీ నా ఆరు పెట్టెల గురించి ఒక్కరూ మాట్లాడలేదు. నా వంతు వచ్చినా కానీ అన్నం డబ్బా వేడి చేసుకోకుండా నా తరువాత వాళ్ళను ముందుకు పంపించేశా. చివరకు నా తరువాత వాళ్ళు ఎవరూ లేకపోయేసరికి ఉస్సూరుమని అన్నం వేడి చేసుకోక తప్పలేదు.

భాధాపరితప్త హృదయంతో ఇంటికి వచ్చేశా. రాగానే జిమ్ము డ్రస్సు వేసుకోని రెక్ సెంటర్ కు వెళ్ళి పోయా. అక్కడ ఒక పౌండు నుండి వంద, నూట యాభై, రెండు వందలు పౌండ్లున్న బరువులన్నీ ఎత్తేశా. ట్రెడ్ మిల్లు మీద పది మైళ్ళు పరిగెత్తా. ఎక్సర్ సైజు మెషీను మీద వున్న మాక్జిమం లెవల్లన్నీ అవలీలగా పూర్తి చేసేశా. ఇక రెక్ సెంటర్ క్లోజ్ చేస్తాం ఇంటికెళ్ళండి సార్ అని చెబ్తే గానీ ఇంటికి బయలు దేర లేదు.

ఇంటికొచ్చి చొక్కా విప్పి పెద్ద అద్దం ముందు నిలబడి ఊపిరి బిగబట్టి నా ప్రతిబింబాన్ని చూసుకున్నా...



నా గురించి ఎవరూ పొగడలేదని.. నాకు నేనే.
"వావ్...వావ్.. సూపర్ బాడీ...ఆసం బాడీ...సిక్స్ ప్యాక్..ఎయిట్ ప్యాక్...టెన్‌ ప్యాక్..హా.. టెన్‌ ప్యాక్..ఐ డిడ్ టెన్‌ ప్యాక్..
ఐ డిడ్ టెన్‌ ప్యాక్.
ఐ డిడ్ టెన్‌ ప్యాక్.
ఐ డిడ్ టెన్‌ ప్యాక్."

* * * * * * * *

" నాన్నా!..నాన్నా.. లే టైమయిపోతోంది.ఆ టెన్‌ ప్యాకేంది..నాకు టెన్‌ ప్యాక్ సాక్సులు తీసుకొని రావాలి. వెళదాం లే.."

* * * * * * * *